مثالی واضح از خودارجاعی در یک مقاله | یک مقاله 182 کلمه ای با 212 رفرنس

خودارجاعی یا Self-citation یعنی ارجاع دادن غیرعلمی یک نویسنده به مقالات غیرمرتبط خود در مقاله ای که نویسنده آن خودش میباشد. این نوع خطا در گروه خطاهای دستکاری در ارجاعات یا Citation Manipulation دسته بندی میشوند. در این نوع خطا، نویسنده با هدف افزایش H-index خود اقدام به درج منابعی از خود در یک مقاله از خود بکند و منابعی را ذکر کند که ارتباط علمی با مقاله اصلی ندارند. در مباحث اخلاق در نشر "خودارجاعی" جرم محسوب میشود که در صورت اثبات، مجله موظف به بازپس گیری مقاله میباشد. در این خبر به بررسی مقاله ای میپردازیم که اخیرا در مجله Trends in Research منتشر شده است. مقاله ای با 182 کلمه و 212 منبع از نویسنده اول آن مقاله. آیا این معضلات ارتباطی با تربیت پژوهشگران ایرانی عاشق اچ ایندکس هم دارد؟


 


متاسفانه در شماره آخر سال 2019 مجله Trends in Research مقاله ای با 182 کلمه منتشر شده است که:

  1. 212 منبع در آن مقاله وجود دارد که همگی آنها از نویسنده اول مقاله میباشند. (Link to Article)
  2. نویسنده اول مقاله جزو هیات تحریریه همان مجله نیز میباشد. (لینک)

 

طبق اصول ژورنالیسم لذا دو نوع مختلف خطای "دستکاری در ارجاعات" در این مقاله صورت گرفته است:

  1. Author Self Citation
  2. Editorial Self Citation

 

و از سوی دیگر ، متاسفانه نویسنده این مقاله ایرانی و ساکن آمریکاست. باید ببینیم مجله با این دو مورد خطای واضح صورت گرفته چه میکند؟ لازم به توضیح است که این خطا برای اولین بار توسط یک محقق هلندی بیان گردید.


کوپ در مورد "دستکاری ارجاعات" چه میگوید؟


کوپ توصیه میکند در صورت اثبات:

  1. در صورت بروز Author Self Citation: نویسنده خاطی به لیست سیاه داخلی مجله برود.

  2. در صورت بروز Editor Self Citation: ادیتور خاطی از مجله اخراج شود.
  3. در صورت بروز Reviewer Self Citation: داور خاطی از مجله اخراج شده و به سازمان وی اطلاع داده شود.

 

منبع کوپ: https://publicationethics.org/files/COPE_DD_A4_Citation_Manipulation_Jul19_SCREEN_AW2.pdf 


آموزش برای نویسندگان:

  1. بطور جدی از ارجاع به منابع غیرمرتبط خود در مقالات خود بپرهیزید. زیرا این یک جرم واضح اخلاق در نشر میباشد.

آموزش به هیات تحریریه:

  1. در صورت اثبات خلاف؛ با داور، یا ادیتور مربوطه طبق قوانین اخلاق در نشر برخورد کنید و موضوع را به همگان با انتشار در نشریه اطلاع دهید.
  2. در هنگام داوری به دقت مراقب منابع مقاله و این خطا باشید. اطمینان داشته باشیم که خطای اخلاق در نشر هیچگاه مخفی نمی ماند.

سوالات مهم این است:

  • آیا این معضلات اخلاقی ارتباطی با تربیت پژوهشگران ایرانی عاشق اچ ایندکس دارد؟

  • آیا اجبار دایمی نویسندگان ما به دستکاری در ارجاعات حاصل یک برنامه درازمدت برای تخریب علم در ایران نیست؟
  • وظیفه سیاستگذاران پژوهشی در ایران چیست؟ سکوت یا تغییر معیارهای ارزشیابی از کمیت به کیفیت پژوهش
  • سیاستگذاران پژوهشی ایران نمیخواهند یا نمیتوانند معیارهای ارزشیابی دانشجویان یا اساتید را تغییر دهند؟

تکمیلی:

- علیرضا حیدری (نویسنده اول این مقاله) در این خبر بصورت یک فرد متقلب معرفی شده است که خود را منتسب به دانشگاه کالیفرنیا کرده است. آدرس وی نیز غیرمعتبر معرفی شده است.